Mijn vriend is geen romanticus. Hij komt niet met bloemen binnen en zoekt ook geen lingerie setje voor mij uit. Natuurlijk niet erg, want hij is meer van de praktische dingen. Als er een lamp kapot is, heeft hij het al gemaakt voordat ik het vraag. Of hij komt ineens met 3 opladers binnen omdat die dingen hier altijd kwijt of stuk zijn.

Vandaag ben ik jarig. Met een mooi ingepakt pakje komt hij binnen lopen. Mijn hart slaat over. Ik kijk naar mijn lege pols en naar de ringloze vingers. Hij heeft natuurlijk gezien dat ik al mijn oude sieraden af heb gedaan en dat het nu tijd wordt voor wat nieuwe versieringen.

“Ik vind het wel spannend om dit aan je te geven”, zegt hij.

Met een klein kriebeltje in mijn buik omdat de spanning te groot wordt, maak ik het pakje open. Een wit doosje met zilveren letters glimmen mij tegemoet. Ik kijk hem niet aan wanneer ik het papiertje er verder vanaf haal.

“Wat een origineel, spannend cadeau, schatje. Ik ben benieuwd of dit wel bij mij past.”

“Precies dat hoop ik ook, ja, jou kennende…”

Hij neemt het pakje over en haalt het doorzichtige plastic van het witte doosje af. Het doosje maakt hij open. En daar verschijnt nog een doosje, wat lijkt op zo’n doosje waar precies twee tampons in passen. Het kan open.  Mijn lief pakt er twee elementen uit.  Ik krijg het warm. OMG, hier moet ik echt zuinig op zijn. Dan pakt hij mijn telefoon en verbindt deze met bluetooth. Airpods van Mascha zijn verbonden.

Zo praktisch ingesteld als mijn vriend is, heeft hij meteen de linker pod een functie gegeven volgende liedje en de rechter pod de functie muziek uit. Mijn siri is ook binnen een handomdraai geactiveerd dus het leven van mij moet makkelijker en  en stuk veiliger gaan worden:
*Ik hoef niet meer op mijn speaker te bellen als die kutdraadjes van mijn oortjes in de koop zitten. Nooit meer zo’n een grote knoop onder je kin.
*Ook nooit meer de keuze of opladen of oortjes omdat er maar 1 gat voor is.
*En geen geld boetes meer voor niet handsfree bellen.

Maar er komen wel wat problemen bij:
*De oortjes moet je ook opladen.
*De oortjes zijn losse voorwerpen die overal kunnen gaan rondslinger: Los in je tas, er bovenop gaan zitten in de auto, verliezen op straat.

Om deze problemen vooraf te tackelen, heb ik nu een speciaal plekje in mijn tas.

Vandaag gaan de pods dan ook voor het eerst mee op pad. Het stormt windkracht 9. Ik ga naar de milieustraat om vuilnis te droppen. De vriendelijke man zegt: Bak 3 maar ik  moet wel de achterkant van mijn auto richting de bak parkeren.Ik steek mijn hand omhoog en lach vriendelijk.  Dan rond ik  mijn telefoongesprek af en stap  de auto uit om de vuilniszakken uit de achterklep te pakken. Kut, die oortjes. Ik voel de wind langs mijn oren zoemen en de onderkant van de oortjes klapperen tegen mijn oorlel. Het gaat mij toch niet gebeuren dat ik een oortje binnen een dag verlies, in bak 3.
Ik stap de auto weer in. Waar is dat tampon doosje gebleven? Oh ja, in het zijvakje van mijn tas. Doosje haal ik eruit. Dan open ik het doosje, stop de oortjes erin. Open de tas weer. Doosje er in en rits weer dicht.
Daar hebben we de meneer van de Milieustraat naast mijn deur.
“ Gaat het goed mevrouw”
“ Ja hoor, prima. Even druk met mijn oortjes”
Dat klonk raar, dat zie ik aan zijn hoofd. De vuilnis drop ik in de bak, dan stap ik de auto weer in. Gordel om, rits open, doosje eruit, oortjes in mijn oor. Doosje weer terug, rits weer dicht.

He Siri. Stuur Brian Bleeker een whatapp bericht.
Ik ben druk aan het oefenen.
Ja Siri, verstuur maar.