Vorig jaar stond ik met pech. Mijn schakelbak werkte niet meer. Gelukkig was ik lid van de Wegenwacht én was ik maar 8 minuten verwijderd van mijn garage. Echter, de auto schakelde niet. Dus de meneer van de ANWB leek het een goed idee dat hij mijn auto naar de garage reed. Hij kon aan de motor horen hoe hij dan toch kon schakelen. Ik geloof hem. En of ik even in de wegenwachtbus erachteraan wilde rijden.

Ik voelde mij Ali vd Wegenwacht. Machtig die bus vol attributen😜

Een jaar later sta ik met knipperlichten langs de kant van de snelweg. Binnen 8 minuten komt er een takelwagen op de vluchtstrook aanrijden.

De man stapt uit. Ik vraag nog of het toeval is, dat hij precies nu in de buurt is. Het is geen toeval. Hij komt mij weg halen. Ik geloof hem.  Ik zeg nog, een stukje Duct tape is ook goed. Dan rij ik zelf weg, maar helaas we mogen niet knutselen langs de A7. Dus of ik even mijn auto op de takelwagen wil rijden. Dan zet hij mij bij de eerste afslag op een veilige plek af, zegt hij.

Claustrofobie, geen controle, moeten vertrouwen op een ander….

Ik zit met Bobby, mijn hondje, in de auto op een takelwagen. Ik zeg nog dat ik dit niet echt heel tof vindt deze positie. Dat ik dan maar even mijn raampje moet open zetten is het antwoord. Ik vraag nog snel of hij wel even goed checkt zodat mijn auto er niet afrijdt zonder dat ik dat wil. Hij zegt dat dat hem nog nooit gebeurt is. Ik wil hem geloven.

Ik voel mij totaal niet zo machtig meer als Ali.

Heb jij wel eens iemand OP een takelwagen IN de auto zien zitten? (Of hij was bang voor Bobby of hij had een Coronafobie)

Verfilming https://youtu.be/r1LmEOV3J9s